تادالافیل چیست؟

در میان داروهای مختلفی که برای درمان اختلالات نعوظ در مردان استفاده می شود؛ نام دارویی به نام تادالافیل به گوش برخی افراد که از این بیماری رنج می بردند و درمان شده اند، آشناست. در این مقاله، به بررسی جامع داروی تادالافیل خواهیم پرداخت. مواردی مانند مکانیسم اثر، کاربردها، دوزاژ، عوارض جانبی، تداخلات دارویی، موارد منع مصرف و نکات مهم در مورد مصرف این دارو را مورد بحث قرار خواهیم داد. 

تادالافیل

تادالافیل، دارویی است که در دسته مهارکننده‌های فسفودی استراز نوع 5 قرار دارد. که با شل کردن عضلات دیواره رگ‌های خونی، موجب افزایش جریان خون در نواحی خاصی از بدن می‌شود. تادالافیل برای درمان اختلال نعوظ و همچنین بزرگ شدن خوش‌خیم پروستات به کار می‌رود و همواره این مشکل مردان را حل کرده است و باعث می شود تا نعوظ بهتری را تجربه کنند. 

مکانیسم اثر تادالافیل

عملکرد تادالافیل به این صورت است که این دارو  باعث افزایش جریان خون به آلت تناسلی می شود؛طوری که با شل کردن عضلات صاف دیواره رگ‌های خونی و افزایش تولید یک ماده شیمیایی به نام نیتریک اکسید، باعث گشاد شدن رگ‌های خونی در آلت تناسلی شده و نعوظ قوی‌تر و پایدارتری ایجاد می شود. به عبارت ساده‌تر، تادالافیل فرایند طبیعی نعوظ که توسط تحریک جنسی آغاز می‌شود را تسهیل می‌کند. 

کاربردهای تادالافیل

تالادافیل کاربردهای مختلفی دارد و پزشک متخصص با توجه به شرایط هر فرد، دوز متفاوتی از این دارو را تجویز میکند. در ادامه به بررسی کاربردهای این داروی تاثیرگذار خواهیم پرداخت: 

●    درمان اختلال نعوظ

 تادالافیل با افزایش جریان خون به آلت تناسلی، به مردان کمک می‌کند تا نعوظ قوی‌تر و طولانی‌تری را تجربه کنند.

●    درمان علائم بزرگ شدن خوش‌خیم پروستات

 این دارو عضلات مثانه و پروستات را شل می کند و به بهبود جریان ادرار و کاهش نیاز مکرر به ادرار کردن، شب ادراری و جریان ضعیف ادرار کمک می‌کند.

●    درمان فشار خون شریانی ریوی

 تادالافیل رگ‌های خونی در ریه‌ها را گشاد کرده و به بهبود عملکرد قلب و کاهش فشار خون در ریه‌ها کمک می‌کند.

دوز و نحوه مصرف تادالافیل 

تادالافیل معمولا به صورت قرص خوراکی مصرف می‌شود. دوز دقیق و نحوه مصرف این دارو توسط ویزیت متخصص داخلی در منزل  تعیین می‌شود و  فاکتورهای مختلفی مانند شدت بیماری، سن بیمار و داروهای مصرفی او بستگی دارد. به طور کلی، این دارو حدود 30 دقیقه قبل از فعالیت جنسی مصرف می‌شود و اثر آن تا 36 ساعت باقی می‌ماند. باید توجه داشت که تادالافیل برای استفاده روزانه نیز تجویز می‌شود و مهم است که دستورالعمل‌های پزشک را به دقت رعایت کرده و از تغییر دوز یا قطع خودسرانه دارو خودداری نمایید. همچنین، مصرف بیش از حد تادالافیل می‌تواند خطرناک باشد و عوارض جانبی جدی ایجاد کند.

عوارض جانبی تادالافیل

تادالافیل مانند هر داروی دیگری، ممکن است عوارضی را به همراه داشته باشد. باید دانست که اکثر این عوارض خفیف بوده و معمولاً به مرور زمان برطرف می‌شوند.سردرد یکی از شایع‌ترین عوارض جانبی تادالافیل است.سوء هاضمه شامل علائمی مانند سوزش سر دل، نفخ و حالت تهوع می‌تواند از عوارض جانبی این دارو باشد.درد عضلانی و کمر دردی که بعد از مصرف تادافیل ایجاد میشود، معمولاً خفیف بوده و با گذشت زمان برطرف می‌شود.گرفتگی بینی،قرمزی  صورت و تاری دید نیز از عوارض کوتاه مدت و موقتی داروی تادافیل می باشد.
عوارض جانبی جدی تری در مصرف تادالافیل وجود دارد که می‌توان به نعوظ طولانی مدت  اشاره کرد. اگر نعوظ بیمار بیش از 4 ساعت طول بکشد،باید بلافاصله به پزشک مراجعه کند.همچنین تادالافیل می‌تواند خطر حمله قلبی و سکته مغزی را در برخی افراد افزایش دهد. افرادی که بیماری قلبی، فشار خون بالا یا کلسترول بالا دارند،باید هنگام ویزیت پزشک در منزل به پزشک خود اطلاع دهند تا پزشک برای جلوگیری از عوارض تداخل تالادافیل با داروهای دیگر، جایگزینی برای این دارو تجویز کند.ناگفته نماند که در موارد نادر، تادالافیل می‌تواند باعث از دست دادن ناگهانی بینایی شود.

عوامل موثر بر شدت عوارض جانبی

●    دوز مصرفی

 با افزایش دوز، احتمال بروز عوارض جانبی نیز افزایش می‌یابد.

●    سن و وضعیت سلامتی

افراد مسن و و همچنین افرادی که بیماری‌زمینه‌ای دارند، ممکن است نسبت به عوارض جانبی حساس‌تر باشند.

●    تداخلات دارویی

مصرف همزمان تادالافیل با برخی داروهای دیگر می‌تواند خطر بروز عوارض جانبی را افزایش دهد.در ادامه به تداخلات دارویی این دارو با سایر داروها اشاره خواهیم کرد. 
برای کاهش عوارض جانبی رعایت دوز تجویزی پزشک را در اولویت قرار دهید زیرا مصرف بیش از حد تادالافیل خطر بروز عوارض جانبی و حتی اوردوز را افزایش می دهد.

تداخلات دارویی با تادالافیل

نمونه هایی از داروهایی که می‌تواند باعث تداخل با تادالافیل شود شامل موارد زیر می باشد: 

●    داروهای درد قفسه سینه(نیترات ها):

نیتروگلیسیرین، ایزوسورباید دی نیترات،  نیتریت بوتیل در دسته داروهایی که برای تسکین درد قفسه تجویز می شوند، قرار میگیرند. اگر فردی تادالافیل را با این نیترات ها مصرف کند، فشار خون او ممکن است ناگهان به سطح خطرناکی کاهش پیدا کرده و  باعث بیهوشی او شود.

●    داروهای فشار خون یا پروستات(مسدود کننده های آلفا):

ترازوسین، تامسولوسین، دوکسازوسین، پرازوسین و آلفوزوسین  در تداخل مستقیم با داروی تادالافیل هستند. 

●    داروهای خاص ایدز:

ریتوناویر، لوپیناویر، ریتوناویر داروهای خاصی برای کنترل بیماری ایدز هستند و مصرف تادالافیل با این داروها می تواند سطح تادالافیل را در خون بیمار افزایش داده و منجر به کاهش فشار خون، سرگیجه، غش و اختلالات بینایی و در مردان نیز منجر به پریاپیسم شود.

●    داروهای ضد قارچ خوراکی:

کتوکونازول و ایتراکونازول که داروهای ضدقارچ هستند؛ با تادالافیل سازگاری ندارند و باعث افزایش سطح تادالافیل در خون بیمار می شوند و کاهش فشار خون، سرگیجه، غش و اختلالات بینایی را به همراه دارند.

●    برخی از آنتی بیوتیک ها:

مصرف آنتی بیوتیک هایی مانند کلاریترومایسین و یا اریترومایسین با تادالافیل سطح تادالافیل را در خون بیمار افزایش داده و منجر به کاهش فشار خون، سرگیجه، غش و مشکلات بینایی می شود.
ریفامپین دارویی است که سطح تادالافیل را در خون کاهش داده و از عملکرد خوب تادالافیل جلوگیری می  کند.

●    سایر داروهای اختلال نعوظ:

از آنجا که سیلدنافیل و واردنافیل همان عملکرد تادالافیل را دارند؛در صورت مصرف همزمان با تادالافیل، خطر ابتلا به عوارض جانبی را افزایش می دهند.

●    سایر داروهای فشار خون شریانی ریوی:

در صورتی که ریوسیگوات با تادالافیل مصرف شود؛ فشار خون بیمار را ناگهان به میزان خطرناکی پایین می آورد. 

●    داروهای اسید معده:

هیدروکسید منیزیم، هیدروکسید آلومینیوم با با تادالافیل باعث جلوگیری از جذب تادالافیل  می شوند‌ .

●    داروهای صرع:

مصرف فنی توئین،کاربامازپین، فنوباربیتال با تادالافیل سطح تادالافیل را در خون بیمار  کاهش داده و از عملکرد خوب تادالافیل جلوگیری می کنند.

●    برخی از داروهای قلبی:

 آملودیپین، متوپرولول در واقع میانه خوبی با تادالافیل ندارند.

موارد منع مصرف تادافیل

تادالافیل برای برخی افراد که بیماری قلبی، فشار خون پایین، مشکلات کبدی یا کلیوی شدید، اختلالات خونی دارند، مناسب نمی باشد. همچنین افرادی که به تادالافیل حساسیت دارند، نباید از این دارو استفاده کنند. تادالافیل برای زنان و کودکان نیز مناسب نیست.
مصرف همزمان تادالافیل با نیترات‌ها می‌تواند خطرناک باشد و باعث افت شدید فشار خون گردد.بنابراین بیمار قبل از مصرف تادالافیل، حتماً با پزشک مشورت نماید و چنانچه بیمار پس از مصرف تادالافیل دچار عارضه جانبی جدی شد،باید بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.

تفاوت تادالافیل با سایر داروهای درمان اختلال نعوظ

تادالافیل دارویی کاربردی برای درمان اختلال نعوظ است که به گروه مهارکننده‌های فسفودی استراز نوع 5 متعلق است. این دارو با شل کردن عضلات صاف دیواره رگ‌های خونی و افزایش جریان خون به آلت تناسلی، به ایجاد و حفظ نعوظ کمک می‌کند. اگرچه تادالافیل و سایر داروهای اختلال نعوظ، مکانیسم عمل مشابهی دارند، اما تفاوت‌هایی در مدت زمان تاثیر، مدت ماندگاری و برخی عوارض جانبی بین آنها وجود دارد. تفاوت اصلی تادالافیل، مدت زمان اثرگذاری طولانی‌تر آن است. به همین دلیل، تادالافیل به عنوان "قرص آخر هفته" شناخته می‌شود و به مردان این امکان را می‌دهد تا در هر زمانی از روز، بدون نیاز به برنامه‌ریزی ، رابطه جنسی داشته باشند. با این حال، انتخاب بهترین دارو برای هر فرد باید با توجه به شرایط پزشکی، سبک زندگی و توصیه‌های پزشک انجام شود.

آیا تادالافیل اعتیادآور است؟

باید بگوییم که تادالافیل اعتیادآور نیست. تادالافیل دارویی است که برای درمان اختلال نعوظ و برخی بیماری‌های دیگر تجویز می‌شود و مکانیسم اثر آن بر اساس افزایش جریان خون است. این دارو باعث ایجاد وابستگی یا اعتیاد نمی‌شود. ولی مصرف خودسرانه و بیش از دوز تجویز شده ممکن است سبب عوارض جانبی شود. بنابراین، همواره باید قبل از مصرف هر دارویی، از جمله تادالافیل، با پزشک مشورت کنید و  توصیه های او را به دقت رعایت کنید.

اوردوز با تادالافیل

اوردوز با تادالافیل یک اورژانس پزشکی است که نیاز به مراقبت و رسیدگی فوری دارد. تادالافیل دارویی است که برای درمان اختلال نعوظ تجویز می‌شود و مصرف بیش از حد این دارو می‌تواند عوارض جانبی جدی از جمله کاهش فشار خون شدید، ضربان قلب نامنظم، مشکلات تنفسی و حتی سکته قلبی یا مغزی را به دنبال داشته باشد. اگر از اطرافیان شما، کسی به طور تصادفی یا عمدی مقدار زیادی تادالافیل مصرف کرده، بلافاصله با اورژانس تماس گرفته و یا اینکه او را به نزدیکترین مرکز درمانی منتقل کنید.  سعی نکنید در خانه اوردوز را درمان کنید