سیلدنافیل چیست ؟

اختلال نعوظ یکی از مشکلات شایع جنسی در مردان است که به دلایل مختلف جسمی و روانی رخ می دهد و معمولا دارویی به نام سیلدنافیل به جهت درمان این اختلال تجویز میشود‌. این دارو با افزایش جریان خون به آلت تناسلی در هنگام تحریک جنسی، به نعوظ کمک می‌کند. در این مقاله، به بررسی عملکرد سیلدنافیل، موارد استفاده، عوارض جانبی، تداخلات دارویی و جایگزین های این دارو و به طور کلی نکات مهم در مصرف این دارو می‌پردازیم.

مکانیسم عمل سیلدنافیل 

سیلدنافیل با افزایش جریان خون به آلت تناسلی، به مردان کمک می‌کند تا نعوظ را حفظ کنند.همچنین این دارو با مهار آنزیمی به نام فسفودی‌استراز نوع ۵ عمل می‌کند. این آنزیم باعث تجزیه ماده ای به نام گوانوزین مونوفسفات حلقوی می‌شود که در نتیجه باعث شل شدن عضلات صاف در آلت تناسلی و افزایش جریان خون به آن می‌گردد.
پزشک معمولا سیلدنافیل را برای مردانی که به دلایل مختلف قادر به ایجاد و یا حفظ نعوظ نیستند، تجویز می‌کند.

نکات مهم در مورد سیلدنافیل

باید توجه داشت که سیلدنافیل یک محرک جنسی نیست و به تنهایی باعث نعوظ نمی‌شود و برای ایجاد نعوظ، تحریک جنسی لازم است باید دانست که سیلدنافیل برای زنان مناسب نیست.سیلدنافیل یک درمان دائمی نیست و برای حفظ اثربخشی سیلدنافیل، باید به طور منظم مصرف شود.همچنین امکان دارد سیلدنافیل با برخی داروها تداخل داشته باشد. بنابراین قبل از مصرف،بیمار حتما باید با پزشک متخصص مشورت کند.

چه زمانی باید ویزیت در منزل بگیریم ؟

●    اگر پس از مصرف سیلدنافیل، دچار عوارض جانبی شدید شدید با همراه طب جهت ویزیت متخصص داخلی در منزل تماس بگیرید .
●    اگر نعوظ شما بیش از چهار ساعت طول کشید (پریاپیسم).
●    اگر دچار مشکلات قلبی یا فشار خون بالا هستید.

تداخلات دارویی سیلدنافیل

مصرف همزمان سیلدنافیل با برخی داروهای دیگر می‌تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.نیترات ها،داروهای آلفابلوکر،ریوسیگوات از دسته داروهایی هستند که ممکن است با سیلدنافیل تداخل داشته باشند. 

●    نیترات‌ها

این دسته از داروها برای درمان آنژین صدری کاربرد دارند‌.مصرف همزمان نیترات‌ها با سیلدنافیل باعث افت شدید فشار خون می شود.

●    داروهای آلفا بلوکر

 جهت درمان فشار خون بالا و مشکلات پروستات، آلفابلوکر تجویز می شود. مصرف همزمان این داروها با سیلدنافیل سبب افت فشار خون می شود.

●    ریوسیگوات

 برای درمان فشار خون بالا در شریان‌های ریوی ریوسیگوات استفاده میشود. مصرف همزمان ریوسیگوات با سیلدنافیل، خطر ابتلا به افت فشار خون شدید را افزایش می دهد.
امکان دارد سیلدنافیل با برخی داروهای ضد قارچ، ضد ویروسی، ضد تشنج و برخی داروهای کاهش دهنده کلسترول تداخل داشته باشد.

عوارض جانبی مصرف همزمان سیلدنافیل با سایر داروها

مصرف همزمان سیلدنافیل با داروهایی که نام بردیم، می‌تواند عوارض جانبی جدی از جمله افت شدید فشار خون ایجاد کند و باعث سرگیجه، سبکی سر و حتی غش شود. مصرف همزمان سیلدنافیل با برخی داروها خطر ابتلا به حمله قلبی را افزایش می دهد. همچنین برخی افراد ممکن است پس از مصرف سیلدنافیل دچار تاری دید یا حساسیت به نور شوند.در برخی موارد، مصرف سیلدنافیل باعث وزوز گوش یا کاهش شنوایی می شود.
بنابراین توصیه می شود که هرگز بدون تجویز پزشک از سیلدنافیل استفاده نکنید.و چنانچه پزشک مصرف این دارو را تجویز کرد، داروهایی که مصرف میکنید را به پزشک اطلاع دهید.دوز مصرفی که پزشک تشخیص میدهد را رعایت نمایید.در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی، حتما به پزشک متخصص مراجعه نمایید. 

تفاوت سیلدنافیل با دوز پایین و دوز بالا

تفاوت سیلدنافیل دوز پایین و دوز بالا در شدت اثر و احتمال بروز عوارض جانبی است.در ادامه به تفاوت های شاخص آنها میپردازیم:

سیلدنافیل با دوز پایین:

●    تاثیر دارو : این دارو برای افرادی که اختلال نعوظ خفیف تا متوسط دارند، تجویز می‌شود. تاثیر آن به اندازه دوز بالاتر آن نیست. اما عوارض جانبی کمتری دارد.
●    عوارض جانبی: عوارض جانبی خفیف‌تر بوده و شامل سردرد، سرگیجه، گرفتگی بینی و اختلالات گوارشی است.

سیلدنافیل با دوز بالا:

●    اثرگذاری: برای افرادی که اختلال نعوظ شدید دارند و یا کسانی که به دوزهای پایین پاسخ نمی‌دهند، تجویز می‌شود. تاثیر آن بیشتر است و بیمار سریعتر به نتیجه میرسد. 
●    عوارض جانبی: احتمال بروز عوارض جانبی دوز بالا بیشتر بوده  و  شامل افت فشار خون شدید، مشکلات قلبی، اختلالات بینایی و شنوایی است.

عوامل موثر در تعیین دوز مناسب سیلدنافیل 

پزشک معمولا با توجه به شدت اختلال نعوظ ،دوز مناسب را برای بیمار تجویز میکند.همچنین در تعیین دوز، سن و وزن بیمار را در نظر میگیرد. وجود بیماری‌های زمینه‌ای مانند بیماری قلبی، فشار خون بالا و دیابت در تعیین دوز موثر است.

نحوه مصرف سیلدنافیل

سیلدنافیل معمولاً به صورت قرص مصرف می‌شود و برای تاثیر بهتر، باید حدود یک ساعت قبل از فعالیت جنسی، همراه با یک لیوان آب، با معده خالی یا با یک وعده غذایی سبک مصرف شود. دوز مصرفی این دارو توسط پزشک تعیین می‌شود و معمولاً بین 25 تا 100 میلی‌گرم است. به یاد داشته باشید که سیلدنافیل به تنهایی باعث نعوظ نشده و برای ایجاد نعوظ، تحریک جنسی لازم است. همچنین، مصرف این دارو باید تحت نظر  پزشک در منزل  باشد و از خوددرمانی خودداری شود.

جایگزین‌های سیلدنافیل

همانطور که گفتیم؛ سیلدنافیل یکی از شناخته‌شده‌ترین داروها برای درمان اختلال نعوظ است. با این حال، گزینه‌های دیگری نیز برای این منظور وجود دارد. انتخاب بهترین جایگزین به عوامل مختلفی از جمله شدت اختلال، وجود بیماری‌های زمینه‌ای و پاسخ فرد به درمان بستگی دارد.حال این سوال مطرح می شود که چه موقع و چرا پزشک جایگزینی برای سیلدنافیل انتخاب و توصیه میکند‌؟در پاسخ باید بگوییم که برخی افراد به عوارض جانبی سیلدنافیل مانند سردرد، سرگیجه یا اختلالات گوارشی حساس هستند.تداخلات دارو های دیگر نیز میتواند دلیل تجویز داروی جایگزین باشد. همچنین در برخی موارد، امکان دارد سیلدنافیل به اندازه کافی موثر نباشد.بنا به دلایل مذکور، در اینگونه موارد پزشک صلاح می بیند که  داروی دیگری به جای سیلدنافیل تجویز کند.

جایگزین‌های اصلی سیلدنافیل

داروهایی که معمولا پزشک به جای سیلدنافیل برای بیمار تجویز می‌کند شامل موارد  زیر می باشد: 

●    واردنافیل (لویترا)

 مکانیسم عمل واردنافیل مانند سیلدنافیل است، ولی برخی افراد به آن بهتر پاسخ می دهند.

●    تادالافیل (سیالیس)

تادالافیل اثر طولانی‌تری نسبت به سیلدنافیل داشته و معمولاً  باید روزانه یک بار مصرف شوند‌.

●    آوانافیل (اسپیندا)

 این دارو اثر سریع‌تر و مدت اثر کوتاه‌تری نسبت به سیلدنافیل دارد.
گزینه‌های درمانی دیگری نیز با جای مصرف سیلدنافیل وجود دارند. به طور مثال تزریق دارو به آلت تناسلی. این روش در واقع برای افرادی که به داروهای خوراکی پاسخ نمی‌دهند،گزینه مناسبی است.پمپ خلأ دستگاهی است که با ایجاد خلأ، خون را به آلت تناسلی بیمار هدایت می‌کند.که روش جایگزین دیگری است. در موارد شدیدتر، کاشت پروتز آلت پیشنهاد میشود. البته درمان‌های طبیعی و مکمل‌هایی مانند ال-آرژنین و جینسینگ نیز به بهبود عملکرد جنسی بیمار کمک می کنند.

مقایسه قرص سیلدنافیل و اسپری تاخیری انتخاب بین قرص سیلدنافیل و اسپری تاخیری، به نیازها و شرایط فردی هر بیمار بستگی دارد. هر دو برای بهبود عملکرد جنسی مردان طراحی شده‌اند، اما مکانیسم عمل و کاربردهای متفاوتی دارند.

●    قرص سیلدنافیل

قرص سیلدنافیل با افزایش جریان خون به آلت تناسلی در هنگام تحریک جنسی، به نعوظ کمک می‌کند و برای درمان اختلال نعوظ در دستیابی یا حفظ نعوظ کافی برای رابطه جنسی استفاده می‌شود.این دارو در درمان اختلال نعوظ تاثیر فراوانی دارد و توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شده است. 
علاوه بر مزایای داروی سیلدنافیل،عوارضی مانند سردرد، سرگیجه، گرفتگی بینی و اختلالات گوارشی ایجاد می کند و با برخی داروها تداخل دارد. یکی دیگر از معایب آن این است که برای ایجاد اثر، نیاز به تحریک جنسی دارد.

●    اسپری تاخیری

این اسپری‌ها با ایجاد بی‌حسی موضعی در آلت تناسلی، زمان انزال را طولانی‌تر می‌کند و برای درمان زود انزالی استفاده می‌شود.اثرگذاری سریع و موضعی دارد و بدون نیاز به نسخه در دسترس است و معمولاً عوارض جانبی کمتری نسبت به قرص‌های خوراکی دارد.
استفاده از اسپری تاخیری معایبی نیز دارد. به طور مثال ممکن است باعث کاهش حس در آلت تناسلی شود و در صورت استفاده بیش از حد، باعث بی حسی بیش از حد شود.همچنین اثر آن موقتی است و باید قبل از هر رابطه جنسی استفاده شود.
اما این سوال بسیاری از بیماران است که کدام یک بهتر است؟ باید توجه داشت که اگر مشکل بیمار اختلال نعوظ باشد،سیلدنافیل و داروهای مشابه گزینه مناسب‌تری است. ولی اگر مشکل بیمار صرفا زود انزالی است، اسپری‌ تاخیری می‌تواند موثر باشد.گاهی پزشک ترکیبی از این دو روش را برای بیمار تجویز می کند.

ژل سیلدنافیل

علاوه بر قرص سیلدنافیل، ژل سیلدنافیل،نیز شکل دیگری از این دارو است که برای درمان اختلال نعوظ در آقایان به کار می‌رود. این ژل باعث می شود که جریان خون به آلت تناسلی افزایش یابد و به ایجاد و حفظ نعوظ کمک می‌کند.ماده مؤثره این ژل  سیلدنافیل  است که به صورت مستقیم روی آلت اعمال می‌شود. از مزایای ژل سیلدنافیل می‌توان به تاثیر سریع‌تر نسبت به قرص‌ها، کاهش عوارض جانبی، سهولت استفاده و مناسب بودن برای افرادی که به دلیل مشکل بلع نمی‌توانند قرص مصرف کنند، اشاره کرد. با این حال، مانند هر داروی دیگری، ژل سیلدنافیل نیز ممکن است عوارضی داشته باشد و قبل از استفاده از آن، حتما باید با پزشک و یا خدمات پزشکی و پرستاری در منزل همراه طب مشورت کرد.