شاید در میان انبوهی از بیماری ها که امروزه سلامتی افراد را تهدید میکند، نام بیماری سیفلیس یا STD به گوشتان آشنا نباشد.در این مقاله قصد داریم به معرفی این بیماری بپردازیم تا با آگاهی بیشتر گامی در جهت پیشگیری این بیماری برداریم و در صورت ابتلای فرد، راه های درمان آن را بیان کنیم. پس در ادامه با ما همراه باشید.
باید بگوییم سیفلیس نوعی بیماری مقاربتی است که توسط نوعی باکتری به نام ترپونما پالیدوم ایجاد میشود. این بیماری از طریق تماس مستقیم با زخم‌های بدون درد، بدن فرد را درگیر می کند و عموما در ناحیه تناسلی، مقعد یا دهان بوجود می آید.
ناگفته نماند که در صورت عدم درمان سیفلیس ، عواقب جدی سلامتی فرد را تهدید خواهد کرد. از جمله آنها می توان آسیب به قلب، مغز، چشم‌ها و سیستم عصبی را نام برد. این بیماری می‌تواند در دوران بارداری از مادر به جنین نیز منتقل شود.
برای بهبود بیماری سیفلیس : ویزیت در منزل
مراحل بیماری سیفلیس
سیفلیس از جمله بیماری هایی محسوب میشود که مرحله ای است و در مرحله نشانه های خاصی بروز میکند. سیفلیس در چهار مرحله پیشرفت میکند
● مرحله اولیه: با ظهور زخم سیفلیس نمایان میشود.
● مرحله ثانویه: با بثورات پوستی، زخم‌های دهان و علائم دیگر همراه است.
● مرحله سون یا نهفته:این مرحله همانگونه که از نامش پیداست، هیچ علامتی ندارد، اما باکتری در بدن فرد بیمار وجود دارد.
● مرحله چهارم : در این مرحله آسیب جدی به اندام‌ها و سیستم‌های مختلف بدن وارد میشود.
تحت نظر پزشک باشید : ویزیت متخصص داخلی در منزل
علائم سیفلیس
علائم سیفلیس با توجه به نوع مرحله ، متفاوت است. در مرحله اولیه، تنها علامت ممکن است یک زخم بدون درد باشد که معمولاً 3 تا 6 هفته پس از تماس با باکتری ظاهر خواهد شد و نکته ای که حائز اهمیت است اینکه بسیاری از افراد هرگز متوجه این زخم نمی‌شوند.
در مرحله ثانویه، بثورات پوستی که از تنه شروع میشود و در نهایت کل بدن را درگیر میکند.
زخم‌های زگیل مانند در دهان یا ناحیه تناسلی، ریزش مو، درد عضلانی، تب، گلودرد و تورم غدد لنفاوی از نشانه های مرحله دوم این بیماری می باشند.
در مرحله نهفته، همانگونه که گفته شد ؛هیچ علامتی وجود ندارد ولی باکتری هنوز در بدن وجود دارد و امکان انتقال آن به افراد دیگر وجود دارد.
در مرحله چهارم ، فرد بیمار با آسیب جدی به اندام‌ها و سیستم‌های مختلف بدن، از جمله قلب، مغز، چشم‌ها، استخوان‌ها و مفاصل مواجه خواهد بود. علائم این مرحله شامل مشکلات قلبی،سکته مغزی، نابینایی، از دست دادن حافظه، مشکلات مفصلی و بی‌اختیاری ادرار یا مدفوع است.
اگر آسیب جدی در استخوان ها دیدید از خدمات رادیولوژی ما استفاده کنید : رادیولوژی در منزل
تشخیص سیفلیس چگونه صورت میگیرد؟
سیفلیس معمولا با آزمایش خون و مایع مغزی نخاعی قابل تشخیص است و اگر با توجه به علائمی که ذکر شد، فکر می‌کنید ممکن است در معرض سیفلیس قرار گرفته باشید، در اسرع وقت به پزشک متخصص داخلی مراجعه نمایید .انجام آزمایش خون از اقدامات اولیه تشخیص این بیماری می باشد.
اگر سالمندی دارید که دچار بیماری سیفلیس شده است : پرستار سالمند در منزل
آزمایش سیفلیس چیست؟
معمولا پزشک متخصص داخلی توسط نتایج آزمایش های خون و مایع مغزی نخاعی برای تشخیص بیماری سیفلیس بهره میگیرد.
آزمایش خون، رایج‌ترین نوع آزمایش سیفلیس است. به دنبال آنتی‌بادی‌هایی در خون می‌گردد که بدن در پاسخ به عفونت ایجاد میکند.
آزمایش مایع مغزی نخاعی نیز برای بررسی وجود سیفلیس در سیستم عصبی انجام میشود. معمولاً فقط در صورتی انجام میشود که فرد علائم عصبی سیفلیس را داشته باشد.
اینکه چه زمانی باید آزمایش سیفلیس انجام شود به تشخیص پزشک بستگی دارد و اگر شخصی در معرض سیفلیس قرار گرفته است، باید آزمایش دهد.خانم باردار نیز باید در دوران بارداری و زایمان برای سیفلیس آزمایش انجام دهد.و چنانچه با فردی که به سیفلیس مبتلا است رابطه جنسی دارد، کاندیدای انجام آزمایش خواهد بود.
آزمایش سیفلیس را در منزل بی دردسر انجام دهید : آزمایش در منزل
نحوه انجام آزمایش سیفلیس
برای آزمایش خون نمونه کوچکی از خون شما گرفته میشود و به آزمایشگاه فرستاده میشود تا از نظر وجود آنتی‌بادی‌های سیفلیس بررسی شود.
برای آزمایش مایع مغزی نخاعی نیز با استفاده از سوزنی که در کمر فرد وارد میشود، نمونه کوچکی از مایع مغزی نخاعی بیمار مشکوک به سیفلیس گرفته میشود. از این نمونه برای بررسی وجود باکتری‌های سیفلیس استفاده میشود.
پزشک متخصص داخلی حتما ضایعه پوستی شما را معاینه میکند و ممکن است از آن نمونه‌برداری کند تا برای وجود باکتری‌های سیفلیس آزمایش شود.
سیفلیس چگونه درمان میشود؟
بیماری سیفلیس از طریق تزریق آنتی‌بیوتیک قابل درمان است. متخصص داخلی یک نوع آنتی‌بیوتیک را برای همه افراد تجویز نمی کند و مدت درمان نیز بسته به مرحله بیماری متفاوت خواهد بود.
اگر فرد بیمار در مراحل اولیه سیفلیس قرار داشته باشد، معمولاً بیماری او با یک دوز پنی‌سیلین G تزریقی درمان خواهد شد. اگر به آمپول پنی‌سیلین حساسیت دارید، پزشک متخصص داخلی ممکن است آنتی‌بیوتیک‌های دیگری مانند داکسی‌سایکلین یا آزیترومایسین را تجویز کند.
در مراحل پیشرفته، به دوره‌های طولانی‌تر آنتی‌بیوتیک، مانند پنی‌سیلین G به مدت دو هفته یا داکسی‌سایکلین خوراکی به مدت 21 روز نیاز است.
در بیماری سیفلیس مهم است که درمان بلافاصله بعد از تشخیص توسط متخصص داخلی آغاز شود . خوشبختانه درمان سیفلیس حتی در مراحل پیشرفته نیز موثر است.باید بیماران به خاطر داشته باشند که عدم درمان سیفلیس می‌تواند عواقب جدی برای سلامتی به همراه داشته باشد.
زنانی که کیست واژینال دارند حتما از یک متخصص زنان عالی بهره ببرند : ویزیت متخصص زنان در منزل
پیشگیری از سیفلیس
انجام رابطه جنسی امن، بهترین راه برای پیشگیری از سیفلیس به شمار می آید. همچنین می‌توانید با عدم برقراری رابطه جنسی با فردی که فکر می‌کنید ممکن است به سیفلیس مبتلا باشد، از این بیماری پیشگیری کنید و در این مورد با پزشک متخصص داخلی مشورت نمایید.
اگر مادر باردار در معرض سیفلیس قرار گرفته باشد، مهم ترین کار این است که در اسرع وقت به پزشک مراجعه کند. خوشبختانه سیفلیس قابل درمان است و می‌تواند از انتقال به نوزاد جلوگیری کند.
تفاوت سیفلیس در مردان و زنان
همانطور که گفته شد سیفلیس یک بیماری مقاربتی است و می تواند هم مردان و هم زنان را مبتلا کند ولی برخی از تفاوت ها در نحوه بروز و پیشرفت بیماری در هر دو جنس وجود دارد.
● تفاوت در علائم سیفلیس
اولین علامت سیفلیس، شَنکَر نامیده می شود و به صورت زخم بدون درد بروز میکند و معمولاً روی اندام تناسلی ظاهر می شود. زنان ممکن است فقط یک شَنکَر داشته باشند، در حالی که در مردان تا چندین شَنکَر هم نمایان میشود. ظاهر شدن شَنکَر می تواند چند هفته طول بکشد و ممکن است به راحتی از آن چشم پوشی شود.
در مراحل بعدی بیماری، هم مردان و هم زنان ممکن است دچار بثورات پوستی، تب، تورم غدد لنفاوی، درد عضلانی و خستگی شوند. با این حال، زنان بیشتر از مردان دچار مشکلات عصبی، مشکلات چشمی و مشکلات قلبی می شوند.
● تفاوت در انتقال
امکان دارد سیفلیس از طریق تماس مستقیم با زخم های سیفلیس فرد آلوده انتقال یابد و یا از طریق تماس با زخم فرد آلوده در حین زایمان به نوزاد منتقل می شود.
زنان باردار مبتلا به سیفلیس می توانند بیماری را از طریق جفت به نوزاد خود منتقل کنند و این مسئله می تواند منجر به سقط جنین، زایمان زودرس یا مرگ نوزاد شود.
● تفاوت در درمان
معمولا سیفلیس با تزریقات آنتی بیوتیک قابل درمان است.چنانچه بیماری زود تشخیص داده شود و درمان به موقع انجام شود، بدون عوارض، قابل درمان خواهد بود. از طرفی، اگر بیماری درمان نشود، می تواند منجر به مشکلات جدی شود.
● تفاوت در پیشگیری
بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به سیفلیس در مردان، پرهیز از رابطه جنسی با افراد آلوده است. همچنین می توانند با استفاده از کاندوم در رابطه جنسی خطر ابتلا به بیماری را کاهش دهند.
زنان باردار نیز برای پیشگیری از بیماری سیفلیس باید غربالگری انجام دهند، حتی اگر هیچ علامتی ندارند و به سیفلیس مبتلا هستند نیز مهم است که درمان را به موقع دریافت کنند تا به نوزاد منتقل نشود.
مقاله های پیشنهادی : افسردگی چیست ؟ ، بهترین برند برای فیلر زیر چشم
تفاوت سیفلیس و HIV در چیست؟
سیفلیس و HIV هر دو بیماری مقاربتی هستند که می توانند تأثیر قابل توجهی بر سلامت فرد داشته باشند. هر دو بیماری از طریق تماس جنسی منتقل می شوند، اما تفاوت های مهمی بین آنها وجود دارد. سیفلیس توسط باکتری به نام ترپونما پالیدوم ایجاد می شود، در حالی که HIV یک ویروس است.همچنین سیفلیس در چهار مرحله پیشرفت می کند، در حالی که HIV سه مرحله دارد.از نظر علائم ،سیفلیس می تواند شامل شَنکَر، بثورات پوستی، تب، تورم غدد لنفاوی، درد عضلانی و خستگی باشد ولی علائم HIV شامل تب، لرز، بثورات پوستی، تورم غدد لنفاوی، گلودرد و خستگی می باشد.از نظر درمانی نیز سیفلیس با آنتی بیوتیک قابل درمان است، در حالی که تقریبا هیچ درمانی برای HIV وجود ندارد. با این حال، داروهای ضد ویروسی می توانند به کنترل این ویروس و کاهش خطر عوارض کمک کنند.سیفلیس می تواند سیستم ایمنی بدن فرد را ضعیف کند و او را در برابر عفونت های دیگر آسیب پذیرتر کند. HIV به سیستم ایمنی حمله می کند و آن را از بین می برد و در نهایت منجر به ایدز می شود، که مرحله نهایی عفونت HIV است.